De vierde week

Deze week was een festivalweek (Dasain) in Nepal en verschillende delen van het ziekenhuis waren daarom dicht, waaronder de fysiotherapie. Ook het disability center was gesloten. Maandag hebben we dan maar een vrije dag genomen. Ik ben met de dochter in mijn gastgezin naar het zwembad gegaan voor haar eerste zwemles. Het ging best goed, maar ze was wel erg gespannen want bijna alle Nepalezen hebben watervrees. Dit wordt hun aangeleerd door familie en vrienden, omdat 90% van de mensen hier niet kan zwemmen. Toch was ze erg enthousiast en wil ze wel verder gaan. ’s Middags hebben Lieke en ik boodschappen gedaan, want we gaan morgen koken voor het gastgezin. Ze hebben hier heel weinig keus, dus het was nogal een uitdaging! ’s Avonds kregen we voor het eerst geitenvlees bij onze rijst, dat werd ons in ieder geval verteld. De structuur was alleen erg vreemd voor vlees, maar we konden niet goed zien wat het precies was omdat de stroom uit was gevallen. Toen we nog eens navroegen welk deel van de geit het dan was bleken het organen (slokdarm enzo) te zijn! Ieuw! Eerlijk is eerlijk het smaakte niet echt vies, maar het was zeker ook niet lekker!

Dinsdag ben ik met 4 anderen naar een weeshuis gegaan in de buurt. We hebben daar veel (leerzame) spelletjes gedaan, engelse liedjes geleerd en engelse les gegeven. ’s Avonds hebben we gekookt voor het gastgezin en het was een enorm succes. Ze hadden nog nooit pasta gegeten en vonden het heerlijk. Op woensdag waren we bij Binod uitgenodigd voor een zegening horende bij het festival met daarna een uitgebreide lunch. Dit was erg indrukwekkend om mee te maken en ook wij werden gezegend. Je moest dan in kleermakerszit plaatsnemen en je handen op houden. Vervolgens kreeg je een Tikka (goedje gemaakt van rijst, kleurstok en yoghurt) op het voorhoofd en bloemen achter je oren. Verder kreeg je wat geld, het festival was namelijk voor de godin van de welvaart. ’s Middags heb ik lekker geskyped met mam, Mike en oma en daarna met Erik.
Donderdag hebben we ’s ochtends ontbeten met de hoogste leiding van projects abroad in Nepal en zijn we opnieuw gezegend, de rest van de dag hebben we aan het zwembad doorgebracht.
Vandaag was de fysiotherapie gelukkig weer open en zijn we weer aan het werk gegaan. Er zijn twee nieuwe vrijwilligers bijgekomen, waarvan 1 fysio. Straks gaan we uit eten om afscheid te nemen van weer wat vrijwilligers en morgen gaan we een weekendje naar Lumbini, de geboorteplaats van Boeddha. Het weer begint iets te veranderen, de dagen blijven erg heet (27 graden ongeveer), maar de nachten koelen gelukkig iets af. Ik had zelfs een paar keer een deken nodig!