Laatste daagjes Kathmandu tot Erik komt
Blijf op de hoogte en volg Diandra
29 December 2012 | Nepal, Kathmandu
Woensdag (tweede kerstdag) zijn we terug gekomen vanuit Pokhara. Ook deze reis was weer lang (8 uur) en weer wat blauwe plekken opgelopen natuurlijk. ‘s middags hebben we niet zo heel veel meer gedaan, want we waren erg moe, maar ‘s avonds hebben we een leuk restaurantje opgezocht en gezellig wat gegeten. Na het eten zijn we naar het internetcafe gagaan, want Erik was nu bij zijn ouders om kerst te vieren en ik wilde ook met hen skypen. Na het skypen zijn we terug gegaan naar het hotel.
Donderdag moest ik op pad om m’n visum te verlengen. Ik had om 9.30 uur afgesproken met iemand van projects abroad om met me mee te gaan. Ik wist niet dat het een nepalees was, anders had ik kunnen weten dat het geen zin had om netjes op tijd te zijn. Hij kwam om 10.00 uur opdagen, maar moest toen eerst ‘ nog wat dingetjes regelen’, dus was het 10.30 uur toen we eindelijk gingen. Ook bij het verlengen ging het op z’n nepalees, eerst 1,5 in de rij wachten, terwijl de helf van het personeel aan de koffie zat, en vervolgens horen dat je je visum 3 uur later weer op kan halen. Ik had geen zin om 3 uur te wachten, dus ben ik terug gegaan naar Thamel en heb ik met Lieke wat gegeten en gewinkeld en daarna weer terug gegaan. ‘s Avonds hebben we met de hele groep bij een leuk nepalees restaurantje gegeten waar nooit toeristen komen en daarna afscheid genomen van de rest van de groep. Hun vliegtuig gaat vrijdagochtend namelijk al heel vroeg.
Vrijdag was Lieke haar laatste dag, haar vliegtuig gaat om 21.00 uur vanavond. We hebben eerst lekker uitgeslapen en ontbeten en zijn vervolgens 2 uur bezig geweest om uit te vogelen hoe ze al haar spullen mee naar huis kon nemen zonder over het maximal aantal kilo’s te komen. Het lastige was namelijk dat ze met twee verschillende maatschappijen vliegt en ze bij de ene maar 7 kilo handbagage en 30 kilo ruimbagage mag hebben en bij de ander 23 kilo ruimbagage en handbagage. Ze moet dus overpakken bij haar transver, want haar ruimbabage was 29 kilo. We hebben iig heel veel lol gehad. Daarnaast moest ze tijdens haar vlucht heel veel lagen kleding aan, want dat paste niet meer in haar tassen. Uiteindelijk had ze twee paar sokken, haar trekkingsschoenen, twee broeken, een t-shirt, fleecevest, spijkerjasje, regen/windjack en een poncho aan en dan nog een sjaal om en een muts op. Dat omkleden deed ze pas op het vliegveld, maar wel ff proefdraaien ‘s middags. Verder hebben we ‘s middags nog wat gedronken en zijn daarna pasta gaan eten in een leuk restaurantje. Vervolgens hebben we de taxi naar het vliegveld genomen en daar was het, na heel veel gelachen te hebben tijdens het omkleden, dan toch echt tijd om afscheid te nemen. Het afscheidnemen was heel moeilijk, we hebben zo veel meegemaakt de afgelopen maanden! Zelfs nadat ze voor 6 weken naar Kathmandu zou gaan hebben we elkaar, door omstandigheden, toch nog elke 2 weken minimaal een week gezien. Na een laatste knuffel heb ik haar uitgezwaaid. Ik ga haar ontzettend missen, mijn maatje hier in Nepal! Dat wordt skypen met haar ipv Erik de komende weken haha!
Na Lieke te hebben uitgezwaaid ben ik terug gegaan naar Thamel en ben ik gaan slapen. Nu is het wachten op Erik. Ik wist niet dat een dag zo lang kon duren! Nog 3 uur!
Donderdag moest ik op pad om m’n visum te verlengen. Ik had om 9.30 uur afgesproken met iemand van projects abroad om met me mee te gaan. Ik wist niet dat het een nepalees was, anders had ik kunnen weten dat het geen zin had om netjes op tijd te zijn. Hij kwam om 10.00 uur opdagen, maar moest toen eerst ‘ nog wat dingetjes regelen’, dus was het 10.30 uur toen we eindelijk gingen. Ook bij het verlengen ging het op z’n nepalees, eerst 1,5 in de rij wachten, terwijl de helf van het personeel aan de koffie zat, en vervolgens horen dat je je visum 3 uur later weer op kan halen. Ik had geen zin om 3 uur te wachten, dus ben ik terug gegaan naar Thamel en heb ik met Lieke wat gegeten en gewinkeld en daarna weer terug gegaan. ‘s Avonds hebben we met de hele groep bij een leuk nepalees restaurantje gegeten waar nooit toeristen komen en daarna afscheid genomen van de rest van de groep. Hun vliegtuig gaat vrijdagochtend namelijk al heel vroeg.
Vrijdag was Lieke haar laatste dag, haar vliegtuig gaat om 21.00 uur vanavond. We hebben eerst lekker uitgeslapen en ontbeten en zijn vervolgens 2 uur bezig geweest om uit te vogelen hoe ze al haar spullen mee naar huis kon nemen zonder over het maximal aantal kilo’s te komen. Het lastige was namelijk dat ze met twee verschillende maatschappijen vliegt en ze bij de ene maar 7 kilo handbagage en 30 kilo ruimbagage mag hebben en bij de ander 23 kilo ruimbagage en handbagage. Ze moet dus overpakken bij haar transver, want haar ruimbabage was 29 kilo. We hebben iig heel veel lol gehad. Daarnaast moest ze tijdens haar vlucht heel veel lagen kleding aan, want dat paste niet meer in haar tassen. Uiteindelijk had ze twee paar sokken, haar trekkingsschoenen, twee broeken, een t-shirt, fleecevest, spijkerjasje, regen/windjack en een poncho aan en dan nog een sjaal om en een muts op. Dat omkleden deed ze pas op het vliegveld, maar wel ff proefdraaien ‘s middags. Verder hebben we ‘s middags nog wat gedronken en zijn daarna pasta gaan eten in een leuk restaurantje. Vervolgens hebben we de taxi naar het vliegveld genomen en daar was het, na heel veel gelachen te hebben tijdens het omkleden, dan toch echt tijd om afscheid te nemen. Het afscheidnemen was heel moeilijk, we hebben zo veel meegemaakt de afgelopen maanden! Zelfs nadat ze voor 6 weken naar Kathmandu zou gaan hebben we elkaar, door omstandigheden, toch nog elke 2 weken minimaal een week gezien. Na een laatste knuffel heb ik haar uitgezwaaid. Ik ga haar ontzettend missen, mijn maatje hier in Nepal! Dat wordt skypen met haar ipv Erik de komende weken haha!
Na Lieke te hebben uitgezwaaid ben ik terug gegaan naar Thamel en ben ik gaan slapen. Nu is het wachten op Erik. Ik wist niet dat een dag zo lang kon duren! Nog 3 uur!
-
29 December 2012 - 08:35
Bea:
Veel plezier straks met ze.2tjes. Zal wel lukken. Dikke kus -
29 December 2012 - 10:45
Janny En Peter :
Lieve Diandra en inmiddels ook Eric.
Weer prachtige verhalen Diandra en het is fijn te lezen dat je ook de Kerst veel ontspanning met elkaar hebt gehad zoals het op die dagen ook hoort. Die Nepalezen hebben de ogen uitgekeken met dat buitenlandse stel plus een Kerstboompje. Nu gaan we over een paar dagen 2013 in en jullie starten dan samen aan een hopelijk heel mooie trektocht door Nepal. Nu met je grote vriend naast je zwoegend!Zal wel even anders zijn!Wij wensen jullie een heel goed 2013 toe en hopen gauw weer van jullie te horen.
De Kwakies uit Oegie. xxxx -
30 December 2012 - 13:58
Pap En Mam:
Hoi Diandra en Erik
Fijn dat jullie nu samen zijn. Dat laatste halfuurtje live contact nadat Erik geland was in Katmandu was echt leuk. Een leuke manier om de tijd te doden. Net lekker contact via Skype gehad. We hopen dat jullie mooie dingen gaan zien maar gezien de plannen zal dat wel goed komen. Hopelijk past het allemaal in de tijd die jullie te besteden hebben daar. Als je maar niet verlengd hoor. Ik reken op jullie 27 januari. Een fijne jaarwisseling met een hopelijk adembenemend uitzicht en tot morgen middernacht (voor ons) en voor jullie 4.45 uur. Als het lukt natuurlijk. Groetjes pap en mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
